Vroeger waren wetenschap en religie één. Tegenwoordig zou je kunnen zeggen dat de wetenschappelijke benadering er één is in beperkte zin. De wetenschap heeft zich verengd en is sceptisch als het gaat om zaken die niet empirisch bewezen kunnen worden. Alleen wat met onze zintuigen waarneembaar is en wat bovendien te verklaren is, wordt erkend. Het materialistische mensbeeld heeft zijn intrede gedaan. En omdat wij ons zo geïdentificeerd hebben met de vorm, ons fysieke lichaam, kunnen we ons nauwelijks voorstellen dat er meer is tussen hemel en aarde en zijn we al helemaal niet meer in staat om voorbij de vorm te kijken. Dat is jammer. Kunnen we dat wel dan zouden we dagelijks wonderen ervaren. Alles wat we niet kunnen verklaren of uitleggen noemen we een wonder, maar er was een tijd waarin we het vreemdste en onverklaarbaarst gewoon onder ogen zagen. Rainer Maria Rilke zegt daar over:
‘Dat de mensheid in dit opzicht laf is geweest, heeft het leven oneindig geschaad. De ervaringen die visioenen worden genoemd, de hele zogeheten ‘geesteswereld’, dood, al die dingen die ons zo na zijn, zijn, door ze dag in dag uit te ontwijken zo verdrongen uit het leven, dat de zintuigen waarmee we ze hadden kunnen bevatten, afgestompt zijn.’
Het is zoals met spieren die je niet traint, ze verkommeren en we kunnen er steeds minder over beschikken. Het goede nieuws is dat we open kunnen staan voor dat wat er is tussen hemel een aarde, voor deze zogenaamde wonderen.
Meer weten, kom dan ook naar het Symposium Wonderen & Wetenschap op zondag 28 september 2014 in Harderwijk. Kijk op www.eeuwigleveninstituut.nl/symposium voor informatie over de sprekers Willem Glaudemans, Drs. M. Venselaar, Jacqueline Voskuil, Yolanda Rijks en Ineke Koedam. Meld je aan om te luisteren naar hun visies over wat er gebeurt als je sterft, over wat dromen voor je kunnen betekenen, wat er is na de dood en of er bewijzen zijn. Want ja, bewijzen willen we toch het liefst, al was het maar ter bevestiging.
